Найкаштоўнай крыніцай вывучэння мінулага Скобраўкі з’яўляюцца метрычныя кнігі Блоньскай царквы, да прыходу якой адносіцца гэтая вёска. Досыць унікальным для Беларусі фактам з’яўляецца сама захаванасць метрычных кніг ажно з 1738 году (!).

Сёння гэтыя метрычныя кнігі даступныя для знаёмства ў Нацыянальным гістарычным архіве Беларусі. Неабходна зазначыць, што ў часы, калі Блоньская царква была ўніяцкай (да другой чвэрці 19 стагоддзя) метрычныя кнігі вяліся на польскай мове. Аднак мелі і адзінкавыя запісы па-царкоўнаславянску, а таксама звычайна перадавалі імёны і прозвішчы па-беларуску, але лацінскімі літарамі.

У пазнейшыя часы, калі царква стала праваслаўнай – метрычныя кнігі вяліся на рускай мове, імёны падаваліся не ў народнай традыцыі, а ў традыцыі царкоўнаславянскай мовы вялікарускай рэдакцыі (да прыкладу, Тамаш (Tomasz) стаў пісацца – Фома).

Неабходна адзначыць, што ў метрычных кнігах пазначаліся не толькі стандартныя метрычныя звесткі (пра нараджэнне, хрышчэнне, шлюб, смерць), але і іншая каштоўная інфармацыя: да прыкладу, спісы жыхароў населеных пунктаў (фактычна дадзеныя перапісу насельніцтва).

Адзін з такіх перапісаў (амаль 250-гадовай даўніны!) выяўлены мною і датуецца 20.01.1774. Дакумент называецца “Рэгістр асоб жывых парафіі Блоньскай, што ўключае ў сябе хаты і асобаў, што пражываюць у хатах… створаны стараннем айца Тэадора Вярыгі, пароха Царквы Блоньскай у месяцы студзені 20 дня 1774 году”.

Рэгістр пачынаецца спісам жыхароў Блоні (79 хат разам з Зарэччам). Наступнай у спісе ідзе Слабодка Скобраўка з 13 хатамі. Надзвычай цікавым з’яўляецца тое, што ў 1774 годзе Скобраўка была Слабодкай – гэта значыць у ёй жылі вольныя гаспадары, якія не залежалі ні ад якога пана.

Спіс складзены лацінскім алфавітам на мяшанай польска-беларускай мове: крэўныя і сваяцкія сувязі пададзены па-польску, прозвішчы ды імёны запісаныя па-беларуску (відавочна – са слоў перапісваемых жыхароў). Спіс пачынаецца з імя і прозвішча гаспадара (імя па бацьку для беларусаў у тыя часы не было традыцыйным, таму не пісалася), далей пералічаецца сям’я гаспадара, што пражывала з ім у адной хаце.

Прывяду поўны спіс жыхароў Слабодкі Скобраўкі з Рэгістру, паказваючы імёны і прозвішчы кірыліцай, але ў першапачатковым запісанні, максімальна набліжана да арыгіналу (нахіленым шрыфтам пададзены мае тлумачэнні):

Жана Ганна

Сын Янка

Жана (сынава) Аўдзіюха (імя незвычайнае, але ў арыгінале – Audziucha; паколькі шэраг імёнаў маюць і жаночую, і мужчынскую форму, походзіць відаць, ад мужчынскага імя Аўдзей)

Дачка Кацерына

Дачка Тацяна

Дачка Аксінія

2 хата (відаць гэтая сям’я з вёскі неўзабаве з’ехала, паколькі жыхары гэтай хаты пры пазнейшай выверцы спісу былі выкрасленыя):

Жана Агата

Дачка Магдалена

жана Грыпіна

сын Аўрам

сын Мікалай

дачка Маланя

дачка Настуся

дачка Алена

жана Вера

прымак Даніло

жана Агата (крыху далей насупраць запісана і закрэслена імя Аўдоцця)

сын Базыль

дачка Дарота

маці Настасся (відавочна старэнькая мама гаспадара Юркі Васілеўскага)

жана Хадора

дачка Мар’я

сын жаны Янка

жана Аўдзіюха

брат Тамаш

жана (Тамашова) Уліта

сын Клім

сын Ігнат

Агапа Земковіч (у арыгінале па-польску Ziemkoviczova)

сын Давыд

сын Марцін

сын Андрэй

сын Наум

жана Ганна

сын Якоў

сын Ёзэф (у арыгінале – Jozef; відавочна, гэта на польскі лад запісанае беларускае імя Язэп)

брат Грышко

жана (братава) Параска

сын Паўлюк

сын Кандрат

жана Ганна

прымак Сцепан

жана Паладдзя

брат Паўлюк

сястра Малання

жана Аўдзіюха

сын Ісай

дачка Агапа

брат Якоў

жана Зіноўя

дачка Агата

жана Улляна

сын Іван

сын Тамаш (імя пададзена не зусім разборліва ці з памылкай)

дачка Аўдзіюха

дачка Мар’яна

сястра Кацерына

Геляр (варыянт імя Гілярый?) Зубоўскі

жана Хрысціна (імя блага чытаецца; насупраць напісаны два імені, адно з іх закрэслена)

сястра Аўдоцця

брат Аляксей

сястра Агата

жана Параска

сын Тамаш

сын Тадэуш

дачка Хрысціна

дачка Аўдзіюха

брат Даніло

жана Хадора

сын Геляр

дачка Настуся

Разам спіс жыхароў Слабодкі Скобраўкі ў 1774 годзе налічвае 82 асобы, 41 – мужчынскага полу і дакладна столькі ж – жаночага.