Я не чакаÿ
Я не гадаÿ,
Бо жыÿ з адкрытаю душою,
Что стрэне лютая бяда,
Падружыць з допытам,
З турмою.
Прадажных здрайцаÿ лiхвяры
Мяне зацiснулi за краты.
Я прысягаю вам, сябры,
Мае пали,
Мае бары, —
Кажу вам — я не вiноваты!
Сваё апошняе ў жыцці верш Міхась Чарт надрапаў на непадатлівай сцяне камеры-адзіноткі.