Стаiць мауклiва сонны гай, I хмара сонца затулiла... Зноу цень паузе на родны край Замест праменя з небасхша. Стары вяртаецца звычай, Ідзе жыццё, што нас труцiла... I песню жальбы зноу спявай, Хоць гэта песня i не мiла... http://mihascharot.ru/
Міхась Чарот
Схавалась сонца (Міхась Чарот)
Схавалась сонца... Згас заход... Усё пакрыла цемень ночы, I толькi рэчка мiж балот Блiшчыць, аб берагi ляскоча... Ды цiха шэпчацца чарот, Лясун, русалка зарагоча... А у небе зорак харавод Гарыць, нiбы дзяучынкi вочы. http://mihascharot.ru/
Светлая ноч (Міхась Чарот)
Пад дзiуную казку кахання Закрыла ты чорныя вочы... Я бачу грудзей калыханне У змроку чаруючай ночы. Я чую, як сэрца пужлiва Стукоча, шукаючы волi... 3 табою цяпер я шчаслiвы, Шчаслiвы цяпер, як нiколi. «Кахаю...» — праз сон ты шаптала... К табе я свой твар прыхiляю. Хачу, каб у сне ты спазнала, Што я цябе шчыра … Працягнуць Светлая ноч (Міхась Чарот)
Чужына (Міхась Чарот)
Чужая краiна... Дзень цэлы у сумоце, I думкi дадому ляцяць, Дзе хата старэнька стаiць пры балоце I вербы над рэчкай шумяць, Дзе лепшыя хвiлi жыцця у няволi, Як хмаркi на небе, прайшлi, Дзе усё мiла сэрцу: балоты, i полi, I кветкi, што у лузе узышлi; Дзе лес старадаунi аб людзях гамонiць I песню аб волi … Працягнуць Чужына (Міхась Чарот)
Песня беларуса (Міхась Чарот)
Не асеннi вецер у гаi Вые-завывае, Беларус аб родным краi Жаласна спявае. У кожнай песнi ён ад сэрца Праклiнае долю, Жыць не хоча у паняверцы — Рвецца ён на волю. Няхай у песнi жальбу чуюць Аб нашай нядолi, Можа, прыйдуць, пашкадуюць, Дадуць хлеба, солi... Эх, не трэба нам ахвяры, Прасiць вас не будзем, Вось як … Працягнуць Песня беларуса (Міхась Чарот)
Звон (Міхась Чарот)
Зазванi моцна, звон, загудзi, Каб пачулi цябе на увесь край, Беларуса хутчэй разбудзi, Хоць цяпер яму спаць ты не дай! Прыйшоу час, калi сорамна спаць; Усе так шчыра за працу узялiсь, Усе жыццё пачалi будаваць, А ты стiш... Хоць ад звону праснiсь! Паглядзi, як сусед пачау жыць, Што нядауна нявольнiкам быу. Ён не спау — … Працягнуць Звон (Міхась Чарот)
ПРЫСЯГА (Міхась Чарот)
Я не чакаÿ Я не гадаÿ, Бо жыÿ з адкрытаю душою, Что стрэне лютая бяда, Падружыць з допытам, З турмою. Прадажных здрайцаÿ лiхвяры Мяне зацiснулi за краты. Я прысягаю вам, сябры, Мае пали, Мае бары, — Кажу вам — я не вiноваты! Сваё апошняе ў жыцці верш Міхась Чарт надрапаў на непадатлівай сцяне камеры-адзіноткі. 1937 … Працягнуць ПРЫСЯГА (Міхась Чарот)