Клятва духу (Уладзімер Дудзіцкі)

Прысьвячаю любай і дарагой мне Маці 1 Час ізноў мае думы пакратаў і наструніў пад грукат гарматаў. Думы песьняй вазьму апрану я, няхай песьня настрою пільнуе; няхай цешаць пульсацыяй вёснаў гукі музыкі звонка-узьнёслай. Яны сэрца крануць і расчуляць, маці боль свайго сына адчуе. Калі-ж песьня мая зьіржавее, думы вецер дашчэнту разьвее; гукі музыкі, любай і … Працягнуць Клятва духу (Уладзімер Дудзіцкі)

Дарма, што на чужой зямлі жыву … (Уладзімер Дудзіцкі)

#1 Дарма, што на чужой зямлі жыву, не валацуга я і не бяз хаты: удзень і уначы браты завуць мяне на полудзень у край багаты, дзе шэлест траў, вішнёвыя сады і песьні-думы вырасьцілі верш мой, дзе выпіў я у веку маладым кілішак гора свайго першы і мудрасьць даўнюю пазнаў яшчэ, і шум дажджоў, і звон … Працягнуць Дарма, што на чужой зямлі жыву … (Уладзімер Дудзіцкі)

О родны край (Уладзімер Дудзіцкі)

О родны край Са мною ты на яву і у сьне, мой родны край, блізкі і блізка... Табой жыву. Малюся, як вясьне. Ты – песьняў-дум найлепшая калыска. Нідзе, я ведаю, сябры, нідзе ня знойдуць лепшага у сьвеце вочы. О родны край! Куды мой шлях вядзе – у бок паўдзённы ці паўночны? Ўпаду ад сьпёкі я, … Працягнуць О родны край (Уладзімер Дудзіцкі)